Effect of Er: YAG Laser on Microtensile Bond Strength of Bleached Dentin to Composite

در بلیچینگ دندان‌های غیرزنده، عاج به‌طور مستقیم با ماده بلیچینگ در تماس است و معمولاً نیاز به تأخیر ۱ تا ۳ هفته‌ای برای حذف رادیکال‌های آزاد باقی‌مانده از ساختار دندان وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر تابش لیزر Er:YAG بر استحکام باند کششی میکرو (microtensile) فوری عاج بلیچ‌شده به کامپوزیت بود.

مواد و روش‌ها:
۶۰ دندان سالم انسان جمع‌آوری و به‌صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند (۱۵=n): بدون بلیچینگ (NB)، بلیچینگ با ژل پراکسید هیدروژن (HP)، بلیچینگ با سدیم پربورات (SP) و بلیچینگ با ژل Heydent همراه با تابش لیزر Er:YAG (LB). هر گروه به سه زیرگروه (۵=n) بر اساس نوع تیمار سطحی تقسیم شد: بدون تیمار، تابش لیزر Er:YAG و کاربرد ۱۰٪ سدیم آسکوربات (SA). پس از ترمیم همه نمونه‌ها با کامپوزیت، آزمون استحکام باند کششی میکرو انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از آزمون‌های ANOVA یک‌طرفه و دوطرفه انجام گرفت.

نتایج:
گروه NB-SA (بدون بلیچینگ با تیمار سدیم آسکوربات) نسبت به گروه NB استحکام باند به‌طور معناداری بیشتری نشان داد (P<0.05)، اما بین گروه‌های NB و NB-Er (با تیمار لیزر) تفاوت معناداری مشاهده نشد (P=0.55). استفاده از SA یا لیزر پس از بلیچینگ با SP به‌طور معناداری استحکام باند را افزایش نداد (P=0.07). اما، هر دو روش SA و لیزر پس از بلیچینگ با HP باعث افزایش معنادار استحکام باند شدند.

نتیجه‌گیری:
کاربرد ۱۰٪ سدیم آسکوربات یا لیزر Er:YAG پس از بلیچینگ با ژل پراکسید هیدروژن می‌تواند استحکام باند عاج به کامپوزیت را به‌طور معناداری افزایش دهد. استفاده از لیزر Er:YAG می‌تواند جایگزینی مؤثر برای آنتی‌اکسیدان در بهبود استحکام باند پس از بلیچینگ داخلی باشد.