فتوبایومادیولیشن به‌عنوان یک روش مؤثر برای درمان‌های کمکی در پریودنتولوژی شناخته می‌شود. هدف ما در این مطالعه بررسی اثرات چگالی‌های مختلف انرژی لیزر دیود 915 نانومتر بر زنده‌مانی و ظرفیت زیست‌پذیری سلول‌های فیبروبلاست لثه انسانی بود. نمونه‌های سلولی در پنج گروه بررسی شدند که شامل چهار گروه تابشی با لیزر کم‌توان 915 نانومتر با انرژی‌های 1، 2، 3 و 4 ژول بر سانتی‌متر مربع و یک گروه کنترل (بدون تابش لیزر) بودند.

زنده‌مانی و ظرفیت زیست‌پذیری سلول‌ها در روزهای 1، 3 و 5 پس از تابش با آزمون‌های MTT و DAPI اندازه‌گیری شد. تفاوت‌های آماری بین گروه‌ها در هر زمان با آزمون ANOVA یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد.

در روز سوم، افزایش زنده‌مانی و ظرفیت زیست‌پذیری سلول‌ها در انرژی 3 ژول بر سانتی‌متر مربع مشاهده شد (P=0.007). همچنین در روز پنجم، افزایش معنی‌داری در انرژی‌های 2، 3 و 4 ژول بر سانتی‌متر مربع نسبت به گروه کنترل ثبت شد (P=0.000). در مقابل، کاهش معنی‌داری در زنده‌مانی و ظرفیت زیست‌پذیری سلول‌های تابش‌دیده با انرژی 1 ژول بر سانتی‌متر مربع دیده شد (P=0.033).

بر اساس نتایج ما، فتوبایومادیولیشن با لیزر دیود 915 نانومتر تأثیر تحریک‌کننده مثبت بر زنده‌مانی و ظرفیت زیست‌پذیری سلول‌های فیبروبلاست لثه انسانی دارد.