هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر بلیچینگ با لیزر، با استفاده از لیزرهای نئودیمیوم:ایتریم-آلومینیوم-گارنت (Nd:YAG) و دایود، بر استحکام باند برشی (SBS) براکت‌های ارتودنسی بود. صد و چهار پرمولر انسانی کشیده‌شده به‌صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند:

• گروه 1: بدون انجام بلیچینگ (گروه کنترل)

• گروه 2: دندان‌های بلیچ‌شده با 40٪ پراکسید هیدروژن

• گروه 3: دندان‌های تیمار شده با 30٪ پراکسید هیدروژن فعال‌شده با لیزر Nd:YAG

  • (1064 نانومتر، 2.5 وات، 25 هرتز، مدت پالس 100 میکروثانیه، فاصله 6 میلی‌متری)

• گروه 4: دندان‌های تیمار شده با 30٪ پراکسید هیدروژن فعال‌شده با لیزر دایود

  • (810 نانومتر، 1 وات، حالت پیوسته، فاصله 6 میلی‌متری)

تعداد برابر از دندان‌های گروه‌های 2، 3 و 4 در زمان‌های بلافاصله پس از بلیچینگ، 1 ساعت، 24 ساعت و یک هفته بعد برای براکت‌گذاری مورد استفاده قرار گرفتند. دستگاه تست یونیورسال، 24 ساعت پس از باندینگ، استحکام باند برشی نمونه‌ها را اندازه‌گیری کرد. پس از جدا کردن براکت‌ها، میزان مواد چسب باقی‌مانده روی سطح مینا زیر استریومیکروسکوپ مشاهده شد تا امتیاز شاخص باقی‌مانده چسب (ARI) تعیین گردد.

نتایج نشان داد که SBS گروه بدون بلیچینگ به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه‌های بلیچ‌شده‌ای بود که بلافاصله یا 1 ساعت پس از بلیچینگ با لیزر باند شده بودند (P < 0.05).
در گروه‌های 3 و 4 در زمان صفر و همچنین گروه 2 در زمان صفر و 1 ساعت پس از بلیچینگ، SBS به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. اختلاف معنی‌داری در امتیازهای ARI بین گروه‌ها نیز مشاهده شد.

به نظر می‌رسد استحکام باند براکت‌ها پس از بلیچینگ با لیزر، طی یک ساعت افزایش می‌یابد و پس از بلیچینگ معمولی نیز طی 24 ساعت بهبود پیدا می‌کند. بنابراین، در صورتی که نیاز به باند کردن براکت‌ها در همان روز بلیچینگ باشد، این پروتکل می‌تواند توصیه شود.

کلمات کلیدی:
بلیچینگ؛ دایود؛ لیزر؛ Nd:YAG؛ استحکام باند برشی.