زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی قدرت غیرفعال‌سازی ریبوفلاوین و کورکومین به‌همراه لیزر دیودی آبی با چگالی‌های توان مختلف علیه Streptococcus mutans بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی (in vitro)، سویه استاندارد S. mutans در معرض کورکومین و ریبوفلاوین به‌همراه لیزر دیودی آبی با چگالی‌های توان متفاوت (0.4 تا 1.0 وات بر سانتی‌متر مربع) و همچنین کلرهگزیدین (CHX) قرار گرفت. تعداد واحدهای تشکیل‌دهنده کلنی (CFUs/mL) محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه (One-way ANOVA) تحلیل گردید.

یافته‌ها: آنالیز ضدباکتریایی نشان داد که تابش لیزر دیودی آبی همراه با کورکومین و ریبوفلاوین موجب کاهش قابل‌قبول سطح S. mutans می‌شود. علاوه‌براین، بیشترین تأثیر بر S. mutans در گروه کورکومین به‌همراه لیزر دیودی آبی با چگالی توان 1.0 وات بر سانتی‌متر مربع مشاهده شد (P < 0.0001). در همین حال، سوسپانسیون‌های باکتریایی تیمار شده با کلرهگزیدین بیشترین کاهش تعداد کلنی را نسبت به گروه کنترل نشان دادند (P < 0.0001).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که لیزر دیودی آبی به‌همراه کورکومین دارای اثر باکتری‌کشی قوی علیه S. mutans است و با افزایش چگالی توان، این اثر تقویت می‌شود.

کلیدواژه‌ها: درمان فوتودینامیک ضد میکروبی؛ لیزر دیودی آبی؛ کورکومین؛ پوسیدگی دندان؛ چگالی توان؛ ریبوفلاوین؛ Streptococcus mutans.