زمینه:
سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) در لیگامان پریودنتال انسان یافت می‌شوند. در سال‌های اخیر، استفاده از ویتامین D و فوتوبیومدولاسیون به‌منظور تنظیم تکثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی و تمایز استخوانی آن‌ها در مهندسی بافت مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات فوتوبیومدولاسیون با لیزر ۶۶۰ نانومتر و ویتامین D بر سلول‌های بنیادی لیگامان پریودنتال انسانی (HPDLSCs) و ویژگی‌های تمایز استئوبلاستی آن‌ها انجام شد.

مواد و روش‌ها:
این مطالعه یک پژوهش تجربی in vitro بود که بر روی سلول‌های بنیادی لیگامان پریودنتال انسانی در شش گروه انجام شد:
(I) گروه کنترل شامل سلول‌ها در محیط کشت بدون هیچ‌گونه مداخله؛
(II) افزودن ویتامین D با غلظت 10⁻⁷ مول به محیط کشت؛
(III) تابش لیزر دیود ۶۶۰ نانومتر با چگالی انرژی ۳ ژول بر سانتی‌متر مربع؛
(IV) تابش لیزر دیود ۶۶۰ نانومتر با چگالی انرژی ۳ ژول بر سانتی‌متر مربع به همراه افزودن ویتامین D با غلظت 10⁻⁷ مول؛
(V) تابش لیزر دیود ۶۶۰ نانومتر با چگالی انرژی ۵ ژول بر سانتی‌متر مربع؛
(VI) تابش لیزر دیود ۶۶۰ نانومتر با چگالی انرژی ۵ ژول بر سانتی‌متر مربع به همراه افزودن ویتامین D با غلظت 10⁻⁷ مول.

بیست‌وچهار ساعت پس از آخرین تابش، زنده‌مانی سلولی با استفاده از آزمون متیل‌تیازولیل تترازولیوم (MTT) ارزیابی شد. همچنین بیان ژن‌های فاکتور رونویسی مرتبط با ران ۲ (RUNX2)، استئوپونتین (OPN)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و استئوکلسین (OCN) با روش RT-PCR بررسی گردید. در نهایت، رنگ‌آمیزی آلیزارین رد برای ارزیابی کلسیفیکاسیون انجام شد.

نتایج:
استفاده همزمان از لیزر ۶۶۰ نانومتر با چگالی انرژی ۳ و ۵ ژول بر سانتی‌متر مربع و ویتامین D با غلظت 10⁻⁷ مول، منجر به افزایش معنی‌دار زنده‌مانی سلولی و تمایز استئوبلاستی از طریق افزایش بیان ژن‌های RUNX2، ALP، OPN و OCN و نیز افزایش کلسیفیکاسیون شد (P < 0.05).

نتیجه‌گیری:
نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده ترکیبی از ویتامین D₃ و تابش لیزر ۶۶۰ نانومتر با چگالی انرژی ۳ ژول بر سانتی‌متر مربع و به‌ویژه ۵ ژول بر سانتی‌متر مربع، باعث افزایش زنده‌مانی سلول‌های بنیادی لیگامان پریودنتال انسانی و تقویت تمایز استئوبلاستی آن‌ها می‌شود.

واژگان کلیدی:
تمایز سلولی؛ مهندسی سلولی؛ ویتامین D؛ سلول‌های بنیادی مزانشیمی؛ درمان فوتوبیومدولاسیون.