مقدمه: امروزه سفید کردن دندان (Bleaching) به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی و رایج برای درمان تغییر رنگ دندان‌ها محسوب می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین این موضوع بود که آیا سفید کردن دندان به روش‌های معمولی یا فعال‌شده با لیزر، احتمال ایجاد پوسیدگی در دندان‌ها را افزایش می‌دهد یا خیر.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، ۶۰ دندان مولار انسانی بر روی سیلندرهای آکریلیک نصب شدند و مقادیر سختی میکرو کنوپ (Knoop microhardness, KHN) و مقادیر DIAGNOdent (DD) آن‌ها ثبت گردید. نمونه‌ها به ۴ گروه تجربی تقسیم شدند:

• G1) سفید کردن معمولی با ژل ۴۰٪ پراکسید هیدروژن

• G2) سفید کردن با لیزر دیودی با همان ژل

• G3) سفید کردن با لیزر Nd:YAG با همان ژل

• G4) گروه کنترل

پس از سفید کردن، تمامی نمونه‌ها تحت یک برنامه چرخه pH سه روزه قرار گرفتند و سپس مقادیر KHN و DD مجدداً اندازه‌گیری شد.

نتایج: تمامی گروه‌ها کاهش قابل‌توجهی در مقادیر KHN نشان دادند. به نظر می‌رسد بین تغییرات سختی میکرو انامل در گروه‌های نمونه تفاوت آماری معناداری وجود ندارد و همه گروه‌ها به میزان مشابهی تغییر کرده‌اند. کاهش مقادیر DD در گروه‌های سفید کردن معمولی و دیود لیزر معنادار بود، اما تغییرات در گروه Nd:YAG و کنترل معنادار نبود. روند تغییرات DD در میان گروه‌ها مشابه بود، به جز در زوج‌های G1-G4 و G2-G4. گروه‌های سفید کردن معمولی و دیود لیزر تفاوت معناداری در کاهش مقادیر DD نسبت به گروه کنترل داشتند.

نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که سفید کردن دندان، چه به روش معمولی و چه فعال‌شده با لیزر، باعث افزایش آسیب‌پذیری دندان‌ها در برابر پوسیدگی نمی‌شود.

کلیدواژه‌ها: سفید کردن دندان؛ DIAGNOdent؛ لیزر دیودی؛ سختی میکرو؛ لیزر Nd:YAG