زمینه:
شرایط‌دهی سطح عاج (Dentin conditioning) می‌تواند بر چسبندگی سلول‌های بنیادی در درمان‌های اندودنتیک بازساختی تأثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پرکاربردترین محلول‌های شست‌وشوی اندودنتیک شامل اتیلن‌دی‌آمین تترااستیک اسید (EDTA)، MTAD و QMix و مقایسه آن‌ها با لیزر Er:YAG (به‌عنوان روشی نوین برای ضدعفونی کانال ریشه) بر چسبندگی سلول‌های بنیادی پاپیلای اپیکال (SCAPs) به سطح عاج بود.

مواد و روش‌ها:
در این مطالعه، ۴۰ نمونه عاج تهیه شد و در پنج گروه (هر گروه ۸ نمونه) تحت تیمارهای مختلف قرار گرفتند:
گروه کنترل،
شست‌وشو با EDTA به مدت ۱ دقیقه،
شست‌وشو با MTAD به مدت ۵ دقیقه،
شست‌وشو با QMix به مدت ۵ دقیقه،
و تابش لیزر Er:YAG.

سلول‌های بنیادی پاپیلای اپیکال از جوانه دندان‌های مولر سوم که دو سوم طول ریشه آن‌ها تشکیل شده بود، جدا‌سازی شدند. سپس سلول‌ها به مدت ۳ روز بر روی نمونه‌های عاج کشت داده شدند و تعداد سلول‌های چسبیده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) شمارش گردید.

نتایج:
گروه MTAD در مقایسه با سایر گروه‌ها، میزان چسبندگی سلولی به‌طور معنی‌داری کمتر نشان داد (P < 0.05). سایر روش‌ها موجب چسبندگی سلولی شدند و اختلاف معنی‌داری بین آن‌ها مشاهده نشد (P > 0.05).

نتیجه‌گیری:
با وجود برخورداری از ویژگی‌های مطلوب متعدد، محلول MTAD نمی‌تواند به‌عنوان یک شست‌وشودهنده ایده‌آل در درمان‌های اندودنتیک بازساختی مورد استفاده قرار گیرد؛ زیرا چسبندگی سلول‌های بنیادی پاپیلای اپیکال به عاج را مهار کرده و یکی از مراحل مهم مهندسی بافت را مختل می‌کند.

واژگان کلیدی:
بازساخت اندودنتیک؛ لیزر Er:YAG؛ MTAD؛ QMix؛ EDTA؛ سلول‌های بنیادی پاپیلای اپیکال (SCAP)؛ چسبندگی سلولی.